Terapia wisceralna

Terapia Wisceralna jest metodą leczenia holistycznego skupiającą się na połączeniach pomiędzy układem mięśniowo – szkieletowym a narządami wewnętrznymi.
Wzajemne oddziaływania mięśniowo – szkieletowe bezpośrednio determinują położenie narządów w ciele, i odwrotnie, organy wewnętrzne mają silny wpływ na stan zdrowia kręgosłupa, miednicy, żeber, obręczy barkowej, mięśni i powięzi.

Nieprawidłowa postawa, skolioza, operacja, zapalenia tkanek i narządów, niedożywienie lub stres emocjonalny mogą łatwo powodować dysfunkcję różnych narządów.
W konsekwencji w podrażnionych narządach powstaje napięcie, które jest przenoszone na układ mięśniowo – szkieletowy. Na przykład zapalenie pęcherza moczowego lub zaparcia mogą prowadzić do problemów ze stawami biodrowym lub odcinkiem lędźwiowym kręgosłupa.

Idea leczenia i cel Terapii Wisceralnej:

Anamneza – Diagnoza – Leczenie sektorowe – Łańcuch Lezji

Idea integracyjnego, manualnego leczenia w Terapii Wisceralnej opiera się na szczegółowej analizie historii chorób przebytych przez pacjenta, która następnie jest weryfikowana przez różne metody diagnostyczne w celu leczenia istniejącego ciągu restrykcji = łańcucha lezji (łańcucha zmian chorobowych).
Łańcuch lezji składa się z powiązanych ze sobą sektorów, które są poddawane specyficznym procedurom leczniczym opartym na anatomicznych, topograficznych, fizjologicznych i czynnościowych połączeniach sympatycznych oraz parasympatycznych.

Cel Terapii Wisceralnej

Celem Terapii Wisceralnej jest rozwinięcie u fizjoterapeutów i lekarzy umiejętności diagnozowania oraz leczenia układu mięśniowo – szkieletowego poprzez użycie układu narządów wewnętrznych i lepszego zrozumienia połączeń funkcjonalnych pomiędzy tymi dwoma układami.